EMI کجا وجود دارد؟

تداخل الکترومغناطیسی (EMI) بخشی از زندگی ما شده است، آیا باید با آن مقابله کنیم؟ بسیاری از مردم بر این باورند که پذیرش گسترده راه حل های الکترونیکی چیز خوبی است، زیرا آسایش و ایمنی را برای زندگی ما به ارمغان می آورد و خدمات پزشکی را برای ما به ارمغان می آورد. با این حال، این راه حل ها همچنین سیگنال های EMI با خطرات الکترونیکی تولید می کنند.
سیگنال های EMI از منابع مختلفی می آیند. این منابع شامل برخی از وسایل الکترونیکی رایج در اطراف ما می شود. خودروها، کامیون ها و وسایل نقلیه سنگین خود مولد سیگنال های EMI هستند. مشکل این است که این منابع EMI در همان مکان مدارهای الکترونیکی حساس - داخل خودرو قرار دارند. این نزدیکی بر دستگاه های صوتی، کنترل کننده های درب اتوماتیک و سایر دستگاه ها تأثیر می گذارد. این نوع نویز EMI موجود در وسایل نقلیه قابل پیش بینی است.
اما در مورد تلفن هایی که ما همیشه در قرن بیست و یکم از آنها استفاده می کنیم چه می توان گفت؟ هر وسیله الکترونیکی مزایا و معایبی دارد. امروزه استفاده از تلفن همراه به ما این امکان را می دهد که به راحتی با دوستان، خانواده و شرکای تجاری از هر کجا ارتباط برقرار کنیم. با این حال، تلفن های همراه سیگنال های EMI را نیز تولید می کنند و این تازه شروع مشکل است. تلفن‌های همراه فراتر از عملکردهای اصلی تلفن خود تکامل یافته‌اند تا ویژگی‌های گوشی هوشمند بیشتری داشته باشند. این نویز EMI برای تداخل با تجهیزات و مدارهای اطراف کاملاً غیرقابل پیش بینی است. تلفن های همراه با انرژی RF بالا کار می کنند. حتی در صورت رعایت مقررات، تلفن های همراه می توانند به منبع ناخواسته EMI تبدیل شوند که در عملکرد دستگاه های اطراف اختلال ایجاد می کند.
بردهای مدار چاپی، مدارهای ساعت، نوسانگرها، مدارهای دیجیتال و پردازنده‌ها نیز می‌توانند به منابع EMI در مدار تبدیل شوند. برخی از دستگاه های الکترومکانیکی که جریان را روشن و خاموش می کنند در طول عملیات بحرانی EMI تولید می کنند. این سیگنال های EMI لزوماً بر سایر دستگاه های الکترونیکی تأثیر منفی نمی گذارند. ترکیب طیفی و قدرت یک سیگنال EMI تعیین می کند که آیا می تواند تأثیر غیرمنتظره ای بر مدار داشته باشد یا خیر.